De
piano bij de leerling
thuis
Vrijwel
altijd heb ik bij pianoleerlingen thuis een kijkje genomen bij het
instrument waar de leerling op speelt. Immers,
waar de viool, klarinet, saxofoon enzovoort iedere keer
meegaat
naar de les, is dat bij de piano uiteraard niet
het geval.
Wat was eigenlijk de aanleiding tot deze gewoonte? In het begin van
mijn lespraktijk hoorde ik de veel gemaakte opmerking: "het klinkt
thuis
heel anders". Jawel, maar wát klinkt er dan anders. De
ervaringen die ik opdeed leidden
destijds tot het boekje "Aanschaf
en onderhoud van piano's en vleugels"
(uitgave Broekmans en van Poppel 1982) Inmiddels wat gedateerd, want
de nieuwste elektronische ontwikkelingen staan er niet in. Maar
voor akoestische piano's en vleugels nog steeds een bruikbare
handleiding voor de amateur.
Verder vond ik het prettig om te weten op wat voor instrument mijn
leerlingen spelen, hoe het klinkt, hoe de aanslag is, welk zitmateriaal
er is etc.
Bij alle draagbare instrumenten is een dergelijke "controle"
normaal. Daar bekommert men zich om rieten, haren, snaren, kleppen etc.
En dat zelfs wekelijks. Allemaal om er voor te zorgen dat het
instrument zo optimaal mogelijk klinkt en het een plezier is om erop te
spelen. Dus waarom zou dat bij de pianodocent niet zo zijn?
Maar
er is nog een reden. Vaak
hoorde ik: "Ach, eerst maar eens zien of ze er écht zin
in hebben. Daarna kunnen we wel eens verder kijken". Men beseft niet
dat
in verreweg de meeste gevallen een kind kiest voor de klank van
een instrument. Als er dan uiteindelijk een instrument staat dat
tenenkrommend vals is, vastzittende toetsen heeft, piept, kraakt en
verder gewoon een lelijk geluid voortbrengt, is dat geen plezier om op
te spelen. Het kan zelfs weerzin
tegen het spelen c.q. oefenen oproepen. Ik zeg niet dat iedereen een
Steinway moet hebben, maar de minste eis die je moet stellen is: goed
gestemd en stembaar, alle toetsen moeten het doen, en geen
gepiep
en
gekraak. Wil je er geen groot bedrag aan uitgeven, huur dan een jaar.
Maar kopen zou nog wel eens goedkoper kunnen zijn. Bedenk dat de
afschrijving van een goede piano zeer laag is. Zou je na een jaar weer
verkopen dan is de marktwaarde nauwelijks gedaald.
Mensen waren vaak verbaasd als ik aanbood een keer langs te komen. Men
was dat blijkbaar niet gewend. Maar ik heb dan ook nog nooit van
collega's
vernomen dat ze dit ook doen. Mijn vermoeden is dat de
technische basiskennis bij veel pianodocenten gewoon te gering is
om ook maar iets zinnigs over een piano te kunnen zeggen.
Of men gaat er van uit dat het allemaal wel in orde is. Dat dat in
sommige gevallen beslist niet zo is kan ik bevestigen. Zie de paar
voorbeelden die ik hieronder beschrijf. Daarbij vernam ik weer tot mijn
verbazing dat het vak instrumentkunde
op de conservatoria uit bezuiniging zo goed als geschrapt is. Mijns
inziens althans op dit
punt
geen
vooruitgang.
Vleugels zijn overigens witte raven. Het komt hoogst
zelden voor.
Ik ga daarom maar uit van de piano. De meeste kenmerken zijn trouwens
zowel op de piano als de vleugel van toepassing.
De belangrijkste punten waar ik naar kijk zijn:
Staat er eigenlijk wel
een piano?
Ik kwam eens bij een familie thuis en trof daar een computer
keyboardje aan van een paar octaven breed met van die minitoetsjes.
Daarvan heb ik gezegd dat dat helemaal niets met een piano en
pianospelen te maken had en dat er op korte termijn een bruikbaar
instrument moest staan. Binnen korte tijd stond er een prima
akoestische piano..... Het hoeft dus geen onwil te zijn. Als er
werkelijk geen benul is van wat een piano en pianospelen eigenlijk is
gebeuren deze dingen.
De digitale piano
Soms staat er een digitale (elektronische) piano. Maar dat is een
verhaal apart. Klik hier.
De
plaats van de piano
Meestal staat de piano in de huiskamer. Maar ook op onverwachte
plaatsen zoals in een hal. Jaren geleden vroeg iemand mij om voor
advies eens naar een piano te kijken. Toen ik aankwam (het was midden
in de winter en het had gesneeuwd) stond de piano buiten voor het huis
met een mooi laagje sneeuw erop. Ik heb toen maar gauw de benen genomen.
Zet de piano niet op een plek waar het gauw tocht. De piano ontstemt
dan sneller. Zijn er meerdere bewoners en speelt er maar
één kijk dan eens of de piano niet ergens anders
kan
staan. Als dat verhuis technisch kan is het prettiger voor iedereen. En
er
is minder afleiding door radio, televisie enz.
Vrijwel
altijd speelt bij muziekinstrumenten geluidsoverlast een rol. Maar een
piano qua geluid isoleren van de buitenwereld is bijna niet te doen. De
meest afdoende oplossing is een ingebouwde studio (een soort doos in de
ruimte die los staat van de wanden) Een oplossing die al gauw in de
duizenden euro's loopt. Goedkoper is het om goede afspraken te maken
met de
buren en onder de poten stukjes machinerubber te leggen. Dezelfde die
ook
voor bijvoorbeeld wasmachines worden gebruikt.
Ooit kwam ik
eens kijken bij een prima piano die naar mijn mening
véél
te dof klonk. Tot ik erachter kwam dat ze een paar wollen dekens achter
de piano hadden gehangen om de buren geen overlast te bezorgen. Een
iets té rigoureuze oplossing.
Merk en leeftijd
Een
keur van merken passeert altijd de revue. Er bestaan boeken met
nummerlijsten waaruit je kan afleiden in welk jaar een piano is
gebouwd. Maar die zijn kostbaar en overbodig voor het opzoeken van maar
een enkele piano. Beter kunt u de volgende mogelijkheden uitproberen.
- Op piano.pagina staan een aantal
pianomerken genoemd. Enkele merken publiceren hun eigen nummerlijsten
- De websites van pianoworld
en pianobedrijf Van
Medevoort rekenen
een
bedragje als het lukt om het bouwjaar te achterhalen. Van Medevoort
publiceert overigens ook een gratis lijst met merken waarvan de nummers
vrij beschikbaar zijn.
Hoewel het minder wordt kom je af en toe
nog wel eens een bovendemper
tegen (de naam zegt het al: de dempers zitten bóven de hamers)
De exemplaren die ik tegenkwam waren meestal slecht. Maar een enkele
keer zijn er ook goed functionerende piano's bij. Ibach bijvoorbeeld
heeft tot in de
jaren twintig van de vorige eeuw kwalitatief goede bovendempers
gemaakt. U moet het begrip pianoleeftijd relateren aan de
mensenleeftijd. Een
piano van 20
jaar is dus nog jong.
De stemming
Bij een bezoekje kan men doodleuk melden
dat
de piano al enkele jaren niet meer is gestemd. Een enkele keer valt het
nog mee
ook. Maar meestal valt het niet mee en is de piano
tenenkrommend vals. Bij controle met de stemvork
blijkt de piano dan vaak ook nog op een te
lage stemming te staan. Een
piano wordt van de fabriek
uit op een bepaalde toonhoogte afgeleverd (A' = 440 Hertz) en dat
bepaalt
mede de optimale klank van het instrument. Maar er zijn meer
consequenties. Het kan incidenteel
voorkomen dat de leerling een vorm van absoluut gehoor heeft
(het vermogen om toonhoogtes zonder vergelijking met andere tonen te
herkennen) Dan
klinkt de piano thuis als de norm terwijl de piano op de les "anders"
klinkt. Ik maakte ook regelmatig mee dat men thuis probeert samen te
spelen met een zusje, broertje of vriendje dat viool, blokfluit etc.
speelt. Maar......de piano staat te laag. Een niet te onderschatten
probleem. Kinderen willen immers graag wat samen doen. Klinkt het vals
dan gaat de lol er gauw af. En bijstemmen van melodie-instrumenten
levert praktische problemen op: de violist kan nog
niet stemmen,
de dwarsfluit valt bij lager stemmen bijna uit elkaar etc.
Twee keer per jaar stemmen is eigenlijk het uiterste minimum voor het
goed op
toon houden van een piano.
Bij oudere piano's waarschuwde ik wel dat optrekken naar de juiste
stemming gevaarlijk kan zijn voor het stemblok. Piano's van meer dan
± 60 jaar oud hebben vaak nog een massief stemblok in plaats
van
een gelaagd. Die zijn kwetsbaarder voor grote spanningsveranderingen.
Op onlinetuningfork
kunt u een stemvork van 440 Hz aanklikken en zo controleren of de piano
op toon staat. Controleer met de A die rechts van de middelste C zit.
Mensen hebben
wel eens de klok horen luiden over een zangbodem en dat daar
gevaarlijke scheuren in kunnen zitten. Dat scheuren in een stemblok
veel erger zijn en het instrument volledig onbruikbaar kunnen maken
weet men niet.
De hydroceel - een
belangrijke accessoire
In alle piano's hoort een hydroceel te zitten. Dit is een staaf met een
vocht-absorberende stof. Verkrijgbaar voor ± € 50,-
bij de
pianohandel. Een vulzak en ophangbeugeltjes worden bijgeleverd. Hij
gaat jaren mee en kan uiterst onaangename mankementen
voorkomen. Simpel gezegd: hout dat uitdroogt, gaat barsten. Met name
wat oudere piano's (z.b.) kunnen bij sterke uitdroging te maken krijgen
met scheuren in het stemblok. Meestal is dat het einde van het
pianoleven. Maar bij alle piano's kan het mechaniek ook kuren
gaan vertonen bij uitdrogen zoals slecht en onregelmatig spelen,
vervelende
aanslag, bijgeluiden.
De hydroceel overigens niet trouw iedere week bijvullen. Het is alleen
nodig in
droge perioden. En hij werkt ook omgekeerd. Zou je in de zomer een tijd
extreem vochtig weer hebben dan zet je hem buiten in de zon en hij
geeft overtollig vocht weer aan de buitenlucht af.
En die pot met een opgerolde krant die je soms onderin ziet staan?
Weggooien en een hydroceel kopen!
Er bestaan tegenwoordig ook installaties die ingebouwd kunnen worden en
automatisch de vochtigheidsgraad op peil houden. Kijk op www.pianolifesaver.com
De pianohandelaar kan deze apparaten leveren en inbouwen.
De dempers en
het pedaal
Wie de bovenklep van de piano
open doet ziet onder de hamers blokjes vilt zitten. Dat zijn de de
dempers die de toon na de aanslag afdempen. Intrappen van het pedaal
zorgt ervoor dat de dempers de snaren niet bereiken zodat ze door
kunnen klinken.
Het is al enkele keren gebeurt dat ik piano's tegenkwam waar de dempers
niet of niet allemaal van de snaren afkwamen als je
het pedaal
intrapte. Dat kwam zelfs voor bij piano's die regelmatig gestemd
werden.
De stemmer móet dat gezien hebben maar blijkbaar neemt niet
iedereen de moeite het pedaal even bij te stellen. Het is een
kwarweitje van een paar minuten dat u ook zelf kan doen. Verwijder het
onderste paneel van de piano en verdraai de stelschroef van het pedaal
zoveel tot alle dempers afkomen als je het pedaal tot ongeveer
halverwege intrapt.
Soms is het hele dempergebeuren zodanig ontregeld en/of zijn de dempers
zo versleten dat nieuwe dempers laten monteren noodzakelijk is.
De hamer
De hamer is een cruciaal onderdeel van het mechaniek. Deze maakt
uiteindelijk het contact met de snaar en speelt een belangrijke rol in
de klankvorming. Als je van
boven op de hamer kijkt kan je zien in hoeverre de hamers zijn
ingesleten. Is dat meer dan enkele millimeters dan is een keer schuren
wenselijk. Niet zelf gaan doen want het is vakwerk!
Beweeg
ook eens voorzichtig de hamer van links naar rechts. Als u
speling voelt is de zogenaamde verkerning van de hamer (de as waar de
hamer om draait) aan vervanging toe. Soms zit ook de hamer zelf los aan
de steel. De technicus kan hem weer met houtlijm vastzetten. Dit kunt u
overigens alleen direct waarnemen bij piano's. Bij vleugels moet het
hele mechaniek worden uitgebouwd en dat zou ik voor amateurs niet
aanbevelen.
Toetsenbord
Een
toetsenbord kan er soms allerberoerdst uitzien. Vies geel uitgeslagen
is nog het minste. Maar als er bij verschillende toetsen stukjes uit de
voorkant zijn geslagen is het wenselijk het toetsbeleg van die toetsen
te vervangen. Je haalt je vingers er aan open.
Maak toetsen niet schoon met spiritus of iets dergelijks. Ook niet
verdund. Dat tast het toetsbeleg aan. Een vochtige (viscose) doek is
voldoende.
Laat overigens de klep van piano's met ivoren toetsen altijd open
staan. Dan vergeelt het ivoor niet. Die olifant liep ook altijd buiten.
Onder
de
toetsen en verder
Een trucje om te weten te komen of er veel op een piano is gespeeld:
pak
de voorkant van de toets beet en beweeg hem heen en weer. Bij een
tikkend geluid is de voering van toets versleten.
Stof, spinnenwebben, rommel etc. zit er vaak in ruime mate in de piano.
Vooral onderin en in het
mechaniek. Als het laatste erg vervuild is laat de stemmer het dan
schoonmaken. Als amateur maak je gauw iets stuk. Een pianomechaniek
bestaat uit ongeveer 6000 onderdelen en die heb je allemaal nodig.
De
pianobank
Een gewone vierpotige pianobank waarvan de zitting in hoogte
verstelbaar is voldoet
het best. In
ieder geval géén gewone stoel. Die is vrijwel
altijd
te laag. En die romantische driepootkruk gaat op den duur altijd
wiebelen. Vanaf ± € 150,- heeft u al een bruikbare
pianobank.
Wat kost het allemaal?
Het
is
niet onmogelijk dat u op Marktplaats, bij de plaatselijke
kringloopwinkel of via het prikbord van de supermarkt een fantastische
piano op de kop tikt. Maar het tegendeel is óók
heel goed
mogelijk. De meeste particuliere aanbieders hebben geen notie van de
werkelijke waarde van het instrument dat ze aanbieden. Weet u er niets
van neem dan altijd iemand mee die er
verstand
van heeft of ga naar een bonafide pianohandelaar. Op www.npmb.nl
staat een niets
verhullend verhaal over tweedehands piano's. Ook op www.vvpn.nl staat een
zeer
informatief verhaal over aankoop van piano's.
Een
handelaar hoort inclusief transport te leveren maar bij
particuliere aankoop krijgt u te maken met
transportkosten. Van begane grond naar begane grond moet u rekenen op
€ 200,- à € 300,- Bij transport naar een
verdieping
lopen de kosten op want dan moet de takelwagen komen.
Vraag bij
verschillende
transporteurs een offerte. De prijzen kunnen soms zeer uiteenlopen.
Voor
de
kosten van reparatiewerk kunt u een offerte vragen bij een
piano-technicus. Een stemmer is namelijk niet in alle gevallen
technicus. Hoewel hij eenvoudige reparaties ter plaatse kan uitvoeren
zal hij
voor grote revisies een werkplaats moeten hebben en die heeft niet
iedereen. Gemiddeld moet u bij aankoop van een piano via een
particulier denken aan € 400,- tot € 500,- extra
kosten voor
het optimaal laten functioneren van het instrument. Los van het
aanschaffen van een hydroceel en/of pianobank. Een instrument dat
aangekocht is via een bonafide handelaar behoort uiteraard in
speelklare
staat te
verkeren. U mag niet thuis tot de ontdekking komen dat er nog van alles
aan moet gebeuren.
Via pianohandelaren kunt u aan adressen komen. De website www.vvpn.nl
geeft adressen van
gediplomeerde technici.
Een kwaliteitspiano- of vleugel gaat bij goed onderhoud een
mensenleeftijd
of langer mee. Revisiewerk
zoals dempers vervangen, verkernen,
invoeren enz. is bij normaal gebruik maar zelden nodig. In dat
licht bezien zijn de onderhouds- en afschrijvingskosten per
jaar zeer laag.
Pagina's
op deze
website met meer informatie over piano's zijn:
digitale
piano
pianolessen
publicaties
linken
pagina
Andere websites met nuttige informatie:
www.tipbook.com
www.vvpn.nl
www.npmb.nl